Bazı ünlüler için gündelik hayat gerçekten çok zor. Nereye gitseler, ne yapsalalar sahnedeki gibi herkes onlara baksın, herkes onlarla ilgilensin istiyorlar. Benim de birkaç tanıdığım var bu tip ünlülerden malesef. Genelde aklı başında bir star dışarıda bir yerde yemeğe gitti mi, en ucra köşede oturup, genele arkasını dönmek suretiyle dikkat çekmemeye çalışır. Ama bunun yanında daha restoranın girişinde şen bir kahkaha patlatıp bütün kafaların ona doğru dönmesini bekleyenlerin sayısı daha fazla. Sinemeda bile sürekli filmin üzerine konuşarak dikkat çekmeye çalışan bir ünlü arkadaşım vardı mesela. Bir daha sinemaya gitmemiştim kendisiyle o ayrı. Ama cidden bazılarının içini kemiren tuhaf bir duygu var sanırım, herkes bana baksın, herkes benimle ilgilensin tribi çok enteresan bir şey. Aslına bakarsanız gittiği mekanların adını gazetecilere verip sonra şaşırmış numarası yapanlar, yazın mayoyla yakalanıp sonra kameralara söylenenlerin çoğu da bu kafada. Siz zannediyor musunuz ki internete düşen çıplak pozların hepsi gerçekten sevgiliye gönderilirken yanlışlıkla ortaya çıkıyor? Tabii ki hayır, dikkati çekebilmek için çıplaklığı kullanıp kılıfını da uyduruyorlar sadece. Ortalığa pornosu düşenlere bile inanmıyorum ben artık. Bbu yolu en fazla kullananlardan biri olan Rihanna artık müthiş bir rahatlama yolu seerek, kendi çıplak fotolarını kendi çekip yayınlamaya başladı. Neredeyse her gün bir başka Rihanna nu'suyle başbaşayız. Bizde soyununca insanlara "gündeme gelebilmek için yapıyor" yaftasını yapıştırıyoruz. Peki Rihanna gibi 2 ayda bir single çıkarıp gündemden asla düşmeyen birine ne denebilir o zaman?

Gay&lezbiyen değil; insan!

CIA yetkilileri Miami bölgesinde gay, lezbiyen, bisekssüel ve transeksüel camianın iyeleri ile biraraya gelmiş ve CIA'in kapılarının herkese açık olduğunu söylemiş. Burası aslında daha önemli; kimseye cinsel tercihi

nedeniyle bir ayrımcılık yapılmadığının altını da çizmişler aynı toplantıda. Bizde de aynı hafta Genelkurmay eşcinselliğin meslekten atılma nedeni olduğunu açıkladı. Bir gün gelip bu ülkede, diğer bütün modern ülkelerde olduğu gibi, cinsel seçimlere karışılmamaya, insana insan gibi bakılmaya başlanacak mı? Cevabı duymak istemiyorum, öylesine sordum!

Nişantaşı partisi

Bayıldığım moda editörü Bahar Kongel ve Tanla Özuzun'un ortaklığının ürünü olan blog magazin Blank, Beymen Brasserie'yle ortak bir parti verdi. Valla sayelerinde Brasserie'nin gece azmalarına ne kadar uygun olduğunu fark ettim: Bu zaman kadar bütün özel partiler korkunç bir düzenlemesi olan Beymen Blendr'ın üst katında yapılır ve insanlar konserve sardalyalar gibi dizilirdi minicik mekana. Brasserie'nin her şeye imkan sağlayan genişliğinde New York tadında bir gece geçirmek iyi geldi. Bu arada Blank'in kitlesi süpermiş doğrusu, umarım yakında bir parti daha gelir.

AYŞE BOYNER'İN ESPRİ ANLAYIŞI

Blank partide bir de ünlü isimlere peçete tasarlatmışlar. Ayşe Boyner'in espri anlayışı biraz fazla hedonist geldi. Peçetesinin üzerine yediğini yakmak için ortalama kaç saat alışveriş yapman gerektiğini yazmış. Mesela Steak Tartare'ı yakmak için 7.5 saat, salyangozu yakmak için 3.8 saat alışveriş yapmanız gerektiğini biliyor muydunuz, artık öğrendiniz. Peki parası olanın salyangozu yakmak için harcadığı 3.8 saatte Afrika'da kaç çocuk açlıktan hayatını kaybediyordur, bunu da sonuna ekleselerdi keşke, biraz anlamlı olabilirdi.

Dolandırıcılar Şehri

National Geographic'in belgesellerine hastayım. Onlardan biri Conor Woodman'in sunduğu Dolandırıcılar Şehri. Dünya ülkelerinde turist gibi takılıp, halkın kötü yönlerini ortaya çıkaran Woodman bu sefer de İstanbulu benzetti. Birkaç bira için 1700TL ödemesini mi anlatsam, tekne turu için ödediği manasız rakamları mı? Yurtdışında Türk olduğumu anlayan herkesin bahsettiği fahiş taksi paralarını anlayamazdım ilk önce ama

Atatürk Havalanından aldıkları turistleri Sultanahmet'teki oteline götürmek için köprüyü geçen ve daha sonra geri dönen şoförler oluyormuş yahu. Hiçkimse Woodman'a bizi rezil ettiği konusunda kızmasın, kendi

kendimiz bunu daha iyi beceriyoruz çünkü