Malumunuz Covid 19 günlerinden geçiyoruz.

Ve bu yüzden de yıllardır süregelen alışkanlıklarımız

değişti.

Benim de her sene yaptığım gibi Mart sonu başlayıp Eylül e kadar

yaptığım Ege turlarım henüz başlamadı.

Yani beni sık takip edenler bilir ki, her sene bu mevsimlerde çoktan

Bodrum-Alaçatı turlarında ikinciye hatta üçüncüye dönerdim.

Ama bu sene hala adım atamadım.

Ama gidenlerden duyduğum ve aldığım bilgilere göre Ege

kıyılarında olan biten şöyleymiş.

-Bodrum çok kalabalıkmış. Ve bu kalabalıkta yeni oluşmamış.

Nisan ayından bu yana çoğunluk Bodrum’da bulunan evlerine gitmiş.

-Bodrum’da insanlar çok rahatmış.

-Alaçatı daha yeni yeni kalabalıklaşmış. Fakat Alaçatı’da

geçen sene sezonluk 30 bin TL’ye kiralanan evler iki katına

çıkmış. Yani Alaçatı-Çeşme hattında 60 bin TL’den ev

bulabilen kendini şanslı hissediyormuş.

-Marmaris inanılmaz kalabalıkmış. Ve kiralamak için ev

bulunamıyormuş. Bulunsa da acayip pahalıymış. En son Marmarisli bir

arkadaşım ev kiraladı. O da eskisi gibi sezonluk değil bir aylık.

Kira olarak 50 bin TL ödemiş. Ama ev sahibi “Eve gelen her

misafirden günlük 50 Euro alırım” demiş. Hayatımda ilk kez

duyuyorum böyle bir şey. Misafirden para almak neyin kafasıdır?

-Ayvalıkta yer bulunamıyormuş. Bulunsa da inanılmaz pahalıymış.

Oteller, ev kiraları uçmuş.

-Alaçatı’da tam randımanlı olarak tüm mekanlar açılmıyor.

Alışık olunan dar sokaklarında da masa düzeni olmayacak. Açılacak

mekanlarda saat kısıtlamasının kalkmasını daha da uzamasını

bekliyorlar.

-Bodrum’da ise değişiklik bol. Çoğu mekan Turizm ruhsatı olan

otel içlerine kayıyor. Bazı canlı müzik yapan mekanlar ise bu yıl

açmama kararı aldı.

-Nisan ayından bu yana en kalabalık yerlerden biri de Göçek.

Göçek’te inanılmaz tekne patlaması yaşanıyormuş. Ve kimi

ararsanız da oradaymış. Bodrum Türkbükü’nün görünen

teknelerin hiç biri henüz görünmemiş. Göçek koylarında

salınmaya devam ediyorlarmış.

Fırsatçılık

Bizim memleket insanının en kötü zaafı fırsatçılık gerçekten.

Deprem olur. Salgın olur, ekonomik kriz olur bizim insanımız bu

zamanları her zaman fırsatçılığa çevirir. Bazı yerlerde

kiraların patlamasının başka hiç bir açıklaması olamaz.

Ki bu korkunç bir şey.

Böyle durumlarda insanların birbirine yardımcı olması gerekiyor ama

maalesef bizim insanımızın bunu yapması imkansız. Bir türlü bu

huyundan vazgeçemiyor.

İşin kötü turisti kazıklıyor itibarımızı zedeliyor ama kendi

insanını da fena halde kazıklamaya çalışıyor.

İnsanın annesi-babası nasıl susar?

Şiddetin her türlüsüne sonsuz karşıyım.

Babam bile yapsa affetmem.

Çünkü şiddetin affedilecek ve susulacak yanı yoktur!

Eğer çıkıp “Ben şiddete uğradım” diyemiyorsan.

Demek bunu istemiyor ve devam ettirmek niyetindesindir.

Ya da korkuyorsan bir şekilde uzaklaşıp o kişiden kurtulman gerek.

Saklamak nedir?

Ki doğrusu da her zaman budur!

Bakın iki duvar arasında yaşananları bilemeyiz.

İki kişi arasında yaşananları hiç bilemeyiz.

Sadece taraflar doğruyu bilir.

Bunu Sıla ve Ahmet Kural olayında da yaşadık.

Moraran kollara ve sunulan delillere rağmen diğer taraf hep inkar

etti.

Kadında da erkekte de, her zaman bir taraf yalan söyler.

Ya da inkar eder.

Bu kaçınılmaz bir gerçektir.

Fakat unutmayalım ki, Sıla şiddete uğradığı an evi terk ediyor ve

şikayetçi oluyor.

Ve şimdi de gündemde şöyle bir olay yaşanıyor.

İsmail Küçükkaya’nın eşi Eda Demirci boşandıktan altı ay

sonra yaşadığı şiddeti anlatıyor günlerdir.

Anlattığı detaylardan en çok şu kısma takılıyorum ve çok

ağırıma gidiyor.

Diyor ki Eda Hanım, “Annem ve babam da biliyordu. Ama mahkemede

İsmail’e karşı konuşmak istemedi”

Pardon…

Olur mu kardeşim.

Nasıl susarlar madem böyle bir şiddete tanıklık etmişler.

Öğretmen bir kız yetiştiren anne ve baba bunu nasıl yapar?

Ne garip.

Ne acı.

Ne korkunç.

Tabii iddialar doğruysa!

İnsanının annesi ve babası kızı şiddete uğrarken susmamalı.

Alemi cihan olsa.

Dünyanın en güçlü kişisi olsa susmamalı.

Ve evet gerçekten neden susar?

Ve Eda Hanım neden altı ay sonra konuşuyor, anlatıyor?

Gerçekten bir kadın olarak bunu anlamak mümkün değil.

Anlayamıyorum.

Tamam susmak isteyebilir.

Anlatmak istemeyebilir.

Utanmış olabilir.

Ama o an şiddete uğrayan kişiden neden boşanmaya çalışmak bir

kadın.

Ya da evi terk etmez.

Orada da diyor ki: “Susturuldum. Böyle bir mahkeme kararı vardı.

Konuşmamam gerekiyordu. Konuşmamam için imzaladım”

Tamam korkmuş olabilir. İyi de neden altı ay sonra?

Bakın annem bile olsa. Ablalarım bile olsa bu bana çok saçma ve

garip geliyor.

Kardeşim o an şiddete uğruyorsan kaç kurtul.

Kim bu adam mafya mı? Katil mi? Seri katil mi?

Her gün ekranda gazeteci üstelik.

Çık diğer bir kanala o anı anlat. Mesela “Ben dün gece şöyle

şöyle şiddete uğradım” de.

Böyle bir gücün varken o an neden sustun çok merak ediyorum

gerçekten.

Hatta öyle ki, bas bas bağır.

Biz tüm kadınlar arkandan seni koruyalım.

Ki Sıla’ya bunu yaptık.

Koruduk Sıla’yı hepimiz yanındaydık.

Şiddete uğrayan her kadın o an konuşmalı. Ve hatta şiddet

uygulayan kişinin yanından ışık hızıyla uzaklaşmalı.

Bu kim olursa olsun.

Ve bir anne ve baba kızları bu durumu yaşarken susmamalı.

Eğer doğruysa bence en korkunçu bu.

Anne ve babanın susması.

Yıllardır yazdığım, bas bas bağırdım olay bu.

Lütfen şiddete karşı durmayın hanımlar…

Bağırın.

O an avazınız çıktığı kadar bağırın…